Digital Drugs is een podcastserie die tot doel heeft om de hoeveelheid verslavend gedrag te verkennen die vooral digitale inboorlingen tegenwoordig in de wereld moeten onderhandelen. Veel van dergelijke potentiële verslavingen zijn in het afgelopen decennium ontstaan door de snelle groei van technologie.
In de eerste aflevering van de serie interviewde journalist Ian McNally van Radio Napier in Edinburgh Mary Sharpe van The Reward Foundation in Edinburgh, in een sessie die zich richtte op pornoverslaving.
Verwijzend naar de beroemde van Irvine Welsh "Kies het leven, kies een baan, kies een carrière ..." toespraak van Trainspotting, McNally kijkt naar wat er is veranderd in de verslavende omgeving waarin jongeren worden geconfronteerd in 2017. Mary Sharpe neemt de luisteraar mee door de uitdagingen van jongeren die beginnen met hardcore porno en die geconfronteerd worden met het potentieel van escalatie naar kijkmateriaal dat ze ongemakkelijk of onsmakelijk vinden. Het is verontrustend dat steeds meer internetporno-kijkers escaleren naar het bekijken van illegale kinderpornografie. Vorig jaar liet de NSPCC zien dat ongeveer een half miljoen mannen in het Verenigd Koninkrijk, dat is rond 1 in 50, beelden van kindermisbruik op het dark web bekijken.
Luisteraars worden ook kort geïntroduceerd in de NoFap.com website, een van de beste ondersteuningsforums die online beschikbaar is om dwangmatige gebruikers te helpen stoppen met porno. Er is echter een kleine fout geslopen bij het bewerken van dit item. De uitdaging van 90 dagen is om voornamelijk te stoppen met het kijken naar porno, niet alleen om te stoppen met masturberen. In feite stelt de site "dat het een persoonlijk proces is en dat er niet één enkele juiste aanpak is". Mensen worden aangemoedigd om te experimenteren met wat voor hen het beste werkt door het opgeven van porno, pornofantasie, masturbatie en / of seks voor een bepaalde periode.
McNally noemt de DSM5 als de psychiatrische "bijbel" van psychische stoornissen. Dit wordt vaak vermeld in journalistieke artikelen, maar is niet juist. In feite overtroeft de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD) van de WHO de DSM in termen van invloed. DSM-5 uit 2013 is in diskrediet gebracht door senior figuren zoals Tom Insel, destijds directeur van het National Institute of Mental Health (NIMH). Hij verklaarde dat de DSM-5 "Ontbrak geldigheid" en dat "Patiënten verdienen beter". De DSM richt zich alleen op tekenen en symptomen van een voorgestelde aandoening en houdt geen rekening met actuele biomarkers, zoals de hersenveranderingen in alle verslavingen, waaronder pornoverslaving. De volgende editie van ICD-11 die in 2018 wordt uitgegeven, zal internetporno herkennen als een dwangmatig of verslavend probleem, omdat het overwicht van neurowetenschappelijk onderzoek dit ondersteunt.
Het is ook vermeldenswaard dat een van de rollen van dopamine het versterken van neurale paden is, waardoor de versterkende en lonende effecten van het omgaan met porno des te krachtiger en verslavend worden.
Het is geweldig dat dit 'olifant in de kamer'-onderwerp onder studenten wordt uitgezonden, aangezien de nonchalante acceptatie van pornagebruik de realiteit maskeert van de mentale en fysieke schade die chronische overconsumptie bij sommige gebruikers kan veroorzaken. Het volledige interview is te beluisteren hier.
