Beloningssysteem

BeloningssysteemOm te begrijpen waarom we gedreven worden door lekker eten, liefdevolle aanraking, seksuele verlangens, alcohol, heroïne, pornografie, chocolade, gokken, sociale media of online winkelen, moeten we weten wat het beloningssysteem is.

De beloningssysteem is een van de belangrijkste systemen in de hersenen. Het drijft ons gedrag naar plezierige stimuli zoals eten, seks, alcohol, enz. En het drijft ons weg van pijnlijke stimuli die meer energie of inspanning vergen, zoals conflicten, huiswerk, enz. Bekijk deze korte video over de rol van de amygdala, ons interne alarmsysteem.

Het beloningssysteem is waar we emoties voelen en die emoties verwerken om actie te starten of te stoppen. Het bestaat uit een groep hersenstructuren in de kern van de hersenen. Ze wegen af ​​of ze een gedrag herhalen of niet en vormen een gewoonte. Een beloning is een stimulus die de eetlust stimuleert om gedrag te veranderen. Beloningen dienen doorgaans als bekrachtigers. Dat wil zeggen, ze zorgen ervoor dat we gedrag herhalen dat we (onbewust) als goed beschouwen voor onze overleving, zelfs als dat niet zo is. Plezier is een betere beloning of stimulans dan pijn voor motiverend gedrag. Een wortel is beter dan een stok enz.

De Striatum

Centraal staat het beloningssysteem striatum. Het is het gebied van de hersenen dat gevoelens van beloning of plezier produceert. Functioneel coördineert het striatum de verschillende aspecten van het denken die ons helpen een beslissing te nemen. Deze omvatten beweging en actieplanning, motivatie, bekrachtiging en beloningsperceptie. Het is waar de hersenen de waarde van een stimulus in een nanoseconde afwegen en 'ga ervoor' of 'blijf weg'-signalen verzenden. Dit deel van de hersenen verandert het meest merkbaar als gevolg van verslavend gedrag of middelenmisbruik. Gewoonten die diepe sporen zijn geworden, zijn een vorm van 'pathologisch' leren, dat wil zeggen onbeheerst leren.

Dit is een nuttige korte TED-talk over het onderwerp The Pleasure Trap.

De rol van dopamine

Wat is de rol van dopamine? Dopamine is een neurochemische stof die activiteit in de hersenen veroorzaakt. Het is waar het beloningssysteem op werkt. Het heeft verschillende functies. Dopamine is de 'go-get-it'-neurochemische stof die ons drijft tot stimuli of beloningen en gedragingen die we nodig hebben om te overleven. Voorbeelden zijn eten, seks, hechting, pijn vermijden etc. Het is ook een signaal dat ons in beweging brengt. Mensen met de ziekte van Parkinson verwerken bijvoorbeeld onvoldoende dopamine. Dit verschijnt als schokkerige bewegingen. Herhaalde uitbarstingen van dopamine 'versterken' zenuwbanen om ons een gedrag te laten herhalen. Het is een sleutelfactor in hoe we iets leren.

Het is zeer zorgvuldig in de hersenen in balans. De belangrijkste theorie over de rol van dopamine is de incentive-opvallendheid theorie. Het gaat over willen, niet willen. Het gevoel van plezier zelf komt van natuurlijke opioïden in de hersenen die een gevoel van euforie of een high veroorzaken. Dopamine en opioïden werken samen. Mensen met schizofrenie hebben vaak een overproductie van dopamine en dit kan leiden tot mentale stormen en extreme emoties. Denk aan Goudlokje. Balans. Eetbuien, alcohol, drugs, porno enz. Versterken die paden en kunnen bij sommigen tot verslaving leiden.

Dopamine en plezier

De hoeveelheid dopamine die door de hersenen vrijkomt voorafgaand aan een gedrag, is evenredig met het potentieel voor genot. Als we plezier ervaren met een stof of activiteit, betekent de gevormde herinnering dat we verwachten dat het weer plezierig zal zijn. Als de stimulus onze verwachting schendt, aangenamer of minder plezierig is, zullen we de volgende keer dat we de stimulus tegenkomen, min of meer dopamine produceren. Medicijnen kapen het beloningssysteem en produceren aanvankelijk hogere niveaus van dopamine en opioïden. Na een tijdje went het brein aan de stimulus, dus heeft een dopamine boost nodig om een ​​high te krijgen. Bij drugs heeft een gebruiker meer van hetzelfde nodig, maar met porno als stimulus hebben de hersenen nieuw, anders en meer schokkend of verrassend nodig om de high te krijgen.

Een gebruiker jaagt altijd op de herinnering en ervaring van de eerste euforische high, maar wordt meestal teleurgesteld. Ik kan geen ... tevredenheid krijgen. Ook een gebruiker kan na een tijdje de porno, alcohol of sigaret 'nodig hebben' om de pijn veroorzaakt door een laag dopaminegehalte en stressvolle ontwenningsverschijnselen in de hand te houden. Vandaar de vicieuze cirkel van afhankelijkheid. Bij een persoon met middelengebruik of gedragsafhankelijkheid kan de 'drang' om te gebruiken, veroorzaakt door fluctuerende dopaminegehaltes, aanvoelen als een overlevingsbehoefte van 'leven of dood' en leiden tot zeer slechte besluitvorming om de pijn te stoppen.

Hoofdbron van Dopamine

De belangrijkste bron van dopamine in dit middenhersenengebied (striatum) wordt geproduceerd in het ventrale tegmentale gebied (VTA). Het gaat dan naar de nucleus accumbens (NAcc), het beloningscentrum, in reactie op het zien / aanwijzen / anticiperen van de beloning, en laadt de trigger klaar voor actie. De volgende actie - een motorische / bewegingsactiviteit, geactiveerd door een prikkelend signaal 'ga het halen' of een remmend signaal, zoals 'stop', wordt bepaald door een signaal van de prefrontale cortex zodra deze de informatie heeft verwerkt. Hoe meer dopamine er in het beloningscentrum zit, hoe meer de stimulus als beloning wordt waargenomen. Mensen met onbeheerste gedragsstoornissen of verslavingen produceren een te zwak signaal van de prefrontale cortex om het verlangen of de impulsieve actie te remmen.