Wat is toestemming in de praktijk?

Wat gebeurt er als de nacht aanbreekt en een of beide jongeren een beetje slechter zijn om te drinken? Wanneer de remmingen zijn verminderd en ze een beetje willen binden, hoe ver kan een persoon dan gaan? Wanneer betekent 'nee' 'misschien'? Wat zijn de spelregels? Wanneer verandert romantiek in seks? Wie beslist?

Toestemming en alcohol

Ik interviewde een 17-jarige vrouw met een milde psychische aandoening uit een welvarende achtergrond die had deelgenomen aan lessen over consent en feminisme. We noemen haar Jen. Ze verzekerde me dat ze "haar grenzen kende" met alcohol. Op de vraag wat ze daarmee bedoelde, antwoordde ze: "Ik zou nooit zo dronken worden dat ik flauw zou vallen". Ze zei echter dat ze 'voorgeladen' was voordat ze in het weekend ging feesten en onbeschermde, losse seks had met verschillende mannen. Ze gaf toe dat ze nooit seks met die jongens zou hebben gehad als ze niet dronken was geweest. Ze zou ook niet hebben ingestemd met het soort seks, inclusief ruige anale seks, dat ze vaak eisten. Toch zei ze dat ze een man niet zou veroordelen omdat hij haar 'aanmoedigde' om seks te hebben in die omstandigheden omdat ze gedronken had en ze seksueel opgewonden was. Volgens haar zei ze dat ze toestemming moest hebben gegeven, ook al had ze er de volgende dag spijt van. Hier zijn twee geweldige radioprogramma's van de BBC over toestemming in het digitale tijdperk die dergelijke dilemma's helpen verklaren: Over de streep gaan en Herschrijven van de regels.

Voor een volwassene kan 'zijn grenzen kennen' met alcohol betekenen dat hij niet de controle verliest over het vrijuit kunnen instemmen. Dergelijke interpretatieverschillen maken de kwestie van toestemming problematisch voor jury's in processen voor verkrachting. Ik vroeg Jen waarom ze het risico op zwangerschap of seksueel overdraagbare infecties nam door geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken. Ze antwoordde dat haar vader boos zou zijn als hij erachter zou komen dat zijn kleine meisje seks had. Ze zei dat als ze zwanger zou worden, ze gewoon een abortus zou ondergaan, haar moeder zou haar helpen. Ze vond het ook "onbeleefd" om een ​​man in zijn sporen te stoppen zodra ze begonnen te zoenen en door te gaan naar de volgende fase. Dus ondanks de gesprekken op school over dit onderwerp, waren in de praktijk haar angsten over hoe haar ouders zouden reageren en de groepsdruk om veel te drinken, als onbeleefd beschouwd te worden en 'plezier' te hebben tijdens avondjes uit belangrijker dan haar eigen inschatting van de gezondheidsrisico's voor zichzelf. Dat is de mentaliteit van het risicovolle tienerbrein.

Hoewel het een overtreding is om zonder toestemming anale seks te hebben, klagen vrouwen vaak dat ze gedwongen zijn om anale seks te hebben. Onderzoek geeft aan dat sterke 'overredingskracht' om anale seks te hebben tegenwoordig zeer gebruikelijk is onder jongeren van 16-18 jaar. Jonge mannen en vrouwen noemen internetpornografie als belangrijkste drijfveer. Ook al weten ze dat het 'erg pijnlijk is voor de vrouwen', toch drongen jonge mannen er zoveel mogelijk op aan om vrouwen 'over te halen' om het hen te laten doen. Zelfs de jonge mannen leken er zelf niet echt van te genieten.

Het onderstaande interview is met de hoofdonderzoeker die meer uitleg geeft over hun bevindingen. Slechts één vrouw gaf toe ervan te genieten. Voor sommige jonge mannen is de eer van het verdienen van hun "bruine vleugels" en het scoren van punten met hun partner belangrijker dan het ontwikkelen van een band met de persoon met wie ze intiem zijn.

Zelfbeheersing is een uitdaging voor zowel vrouwen als mannen in de beste tijden, maar vooral op het feestleven bij tieners. Tenzij een plan om grenzen te stellen van tevoren bewust is besloten, kan het moeilijk zijn om weerstand te bieden aan sterke overtuigingskracht wanneer seksuele opwinding wenkt en wanneer we willen worden gezien als seksueel aantrekkelijk en 'cool'.

Er is echter behoefte aan meer voorlichting over de invloed van alcohol op toestemming en hoe assertief te zijn tegenover dwang. Het aanleren van 'datavaardigheden' en hoe de grenzen van een ander te respecteren zou een grote stap voorwaarts zijn. Verschillende onderzoeken naar de attitudes van jongeren hebben om dit soort onderwijs gevraagd.

Dit is een algemene handleiding voor de wet en vormt geen juridisch advies.