Sexting
Jongeren gebruiken de term 'sexting' doorgaans niet; deze wordt meer gebruikt door academici of journalisten. Het betekent het elektronisch verzenden van seksuele berichten of foto's van zichzelf. De definitie is veranderd naarmate de technologie is geëvolueerd van mobiele telefoons zonder camera's, die alleen sms-berichten of telefoontjes toestonden, naar het wijdverbreide gebruik van smartphones die een verscheidenheid aan sociale media-apps kunnen hosten waarop berichten, foto's en zelfs video kunnen worden geplaatst.
Een rapport van 2015 uit september in opdracht van eNASCO, de Europese NGO Alliance for Child Safety Online genaamd 'Seksuele rechten en seksuele risico's bij jongeren online' bevat een overzicht van het nieuwste onderzoek naar sexting. Samenvattend blijkt het volgende:
Sterk bewijs
- Meisjes worden geconfronteerd met een veel grotere druk om 'sexts' te sturen en met veel strengere oordelen wanneer deze afbeeldingen buiten de beoogde ontvanger worden gedeeld.
Matig bewijs
- Sommige onderzoeken melden extreem kleine percentages jongeren die seksuele boodschappen delen, terwijl andere hogere percentages rapporteren, en veel onderzoeken hebben verschillende definities gebruikt; Over het algemeen is het onduidelijk hoeveel jongeren seksuele beelden delen.
- Oudere jongeren en jongeren die risico's nemen of sensatie zoeken, hebben een grotere kans om te 'sexteren', maar er is meer informatie nodig over demografische gegevens en andere kenmerken van jongeren die 'sext'.
Moet meer weten
- Er bestaat in de literatuur een spanning tussen het recht van jongeren op seksuele expressie en privacy en de bescherming van kinderen. Het is onduidelijk hoe jongeren denken over toestemming, wat hen wordt geleerd en hun begrip van toestemming in relatie tot 'sexting' en het delen van afbeeldingen
Dit is een algemene handleiding voor de wet en vormt geen juridisch advies.