Hieronder staan ​​enkele gezaghebbende aantekeningen voor journalisten en het grote publiek over de nieuwe diagnostische categorie. Hier is een korte samenvatting in a blog.

Op 18 juni 2018 hebben de auteurs van de Internationale Classificatie van Ziekten van de Wereldgezondheidsorganisatie 11th Revisie, een persbericht uitgebracht waarin wordt aangekondigd dat de implementatieversie van de aanstaande ICD-11 nu online beschikbaar is. Het omvatte voor het eerst de compulsieve stoornis van seksueel gedrag (CSBD). Ondanks enkele misleidende geruchten die het tegendeel beweren, is het niet waar dat de WHO "pornoverslaving" of "seksverslaving" heeft afgewezen.

Dwangmatig seksueel gedrag heeft in de loop der jaren verschillende namen gekregen: "hyperseksualiteit", "pornoverslaving", "seksverslaving", "onbeheerst seksueel gedrag" enzovoort. In haar nieuwste ziektecatalogus zet de WHO een stap in de richting van legitimatie van de stoornis door ‘dwangmatige seksuele gedragsstoornis’ (CSBD) te erkennen als een psychische aandoening. Volgens WHO-expert Geoffrey Reed laat de nieuwe CSBD-diagnose 'mensen weten dat ze' een echte aandoening 'hebben en kunnen ze een behandeling zoeken.'

  • De persmededeling is te zien op de WHO-site hier. Voor het gemak hebben we het volledig hieronder weergegeven.
  • In het persbericht van ICD-11 wordt de toevoeging van gamen als een psychische stoornis genoemd en wordt genderongelijkheid nu gecategoriseerd.
  • Het doet niet vermelden een nieuwe diagnose: "Dwangstoornis seksueel gedrag"Die voorkomt in de" Impulscontrolestoornissen ".
  • De "Releaseberichten"Onder elke diagnose deze verklaring opnemen: "De codestructuur voor de ICD-11 MMS is stabiel."
  • Dit is de definitieve tekst van de diagnose "Dwangmatige seksueel gedragsstoornis":

Dwangstoornis seksueel gedrag Wereldgezondheidsorganisatie

Diagnose

Dwangmatige seksuele gedragsstoornis [6C72] biedt eindelijk zorgprofessionals een formele, vanzelfsprekende diagnose voor onvermogen om seksueel gedrag te beheersen, ondanks de negatieve gevolgen. De daadwerkelijke implementatie van de nieuwe codes verschilt overal, maar het belangrijkste is dat de gezondheidsdeskundigen van de wereld het erover eens zijn dat dwangmatig seksueel gedrag een diagnose verdient. Het is een brede overkoepelende term die kan worden gebruikt voor iedereen die aan zijn criteria voldoet. "Dwangmatig seksueel gedrag" wordt ook wel "seksuele verslaving of hyperseksualiteit" genoemd, volgens diagnostische expert Jon E. Grant, JD, MD, MPH in Huidige psychiatrie (Februari 2018: p.3). De nieuwe CSBD-diagnose kan ook worden gebruikt om diegenen te diagnosticeren met ernstige gebruiksgerelateerde symptomen van internetporno.

Meer dan 80% van mensen met compulsief seksueel gedrag meldt excessief of problematisch gebruik van pornografie.

"Problematisch pornografisch gebruik kan een prominente manifestatie zijn van hyperseksualiteit (in de literatuur ook wel seksuele compulsiviteit, seksuele verslaving of buitensporig seksueel gedrag genoemd - Kafka, 2010; Karila et al., 2014; Wéry & Billieux, 2017) omdat in verschillende onderzoeken meer dan 80% van de mensen met hyperseksualiteit heeft overmatig / problematisch pornografisch gebruik gemeld (Kafka, 2010; Reid et al., 2012) ”. (Bőthe et al. 2018: 2)

Diagnostische handleidingen zoals de WHO's Internationale classificatie van ziekten (ICD-11) en de American Psychiatry Association's Diagnostisch en statistisch handboek voor geestelijke gezondheid (DSM-5) geen label geestelijke gezondheidstoestanden als "verslavingen" per se. Ze gebruiken liever de term 'stoornis'.

Een "compulsief seksueel gedrag" -diagnose komt voort uit een patroon van het falen om intense, seksuele impulsen of driften te beheersen, resulterend in herhaald seksueel gedrag gedurende een langere periode (bijv. 6 maanden of langer).

Een diagnose stellen van een compulsieve diagnose van seksueel gedrag

Vroege critici waren bezorgd dat elke formele diagnose zou worden gebruikt om seksuele minderheden en alternatieve seksuele praktijken te pathologiseren. Om echter aan de diagnostische criteria voor CSBD te voldoen, moet het problematische gedrag aanhoudend duidelijk leed of aanzienlijke beperkingen veroorzaken op persoonlijk, gezins-, sociaal, educatief, beroepsmatig of andere belangrijke gebieden van functioneren. Met andere woorden, de nieuwe diagnose stelt geen diagnose van patiënten op basis van wat seksueel gedrag dat zij vrijelijk aangaan. Het diagnosticeert patiënten op basis van aanhoudende beperkingen en angst. Als seksueel gedrag, in welke vorm dan ook, resulteert in geen van beide, is de nieuwe diagnose niet van toepassing.

Andere critici waarschuwden dat een CSBD-diagnose kan resulteren in een verkeerde diagnose door patiënten wiens gedrag niet dwangmatig was en wiens benauwdheid te wijten was aan moreel oordeel door patiënt of professional. Om dergelijke uitkomsten te voorkomen, stelt de nieuwe diagnose dat: "Nood die volledig te maken heeft met morele oordelen en afkeuring over seksuele impulsen, driften of gedragingen niet toereikend is." Met andere woorden, een patiënt moet feitelijk niet in staat zijn om impulsen te beheersen en bezig met repetitief seksueel gedrag dat problematisch is geworden.

Debat over diagnostische handleidingen

Er is veel discussie geweest in de aanloop naar de publicatie van de nieuwe classificatie in ICD-11. Dwangstoornis met seksueel gedrag (in de praktijk aangeduid als hyperseksuele stoornis) werd overwogen voor opname in DSM-5 maar uiteindelijk uitgesloten. Volgens vooraanstaande neurowetenschappers: "Deze uitsluiting heeft preventie, onderzoek en behandelingsinspanningen belemmerd en clinici zonder een formele diagnose voor dwangmatige seksuele gedragsstoornissen achtergelaten." (Potenza et al. 2017)

Voorlopig is de oudercategorie van de nieuwe CSBD-diagnose Impulscontrolestoornissen, waaronder diagnoses zoals Pyromania [6C70], Kleptomanie [6C71] en Intermitterende explosieve stoornis [6C73]. Toch blijven er twijfels bestaan ​​over de ideale categorie. Zoals Yale neurowetenschapper Marc Potenza, MD PhD en Mateusz Gola PhD, onderzoeker aan de Poolse Academie van Wetenschappen en de Universiteit van Californië in San Diego benadrukken: "Het huidige voorstel om CSB-stoornissen te classificeren als een stoornis in de beheersing van de impulsen is controversieel omdat alternatieve modellen zijn voorgesteld ... Er zijn gegevens die suggereren dat CSB veel functies met verslavingen deelt. "(Kraus et al 2018)

Het is misschien vermeldenswaard dat ICD-11 diagnoses van gokstoornis omvat onder beide stoornissen als gevolg van verslavend gedrag en onder impulsbeheersingsstoornissen. Het categoriseren van aandoeningen hoeft dus niet altijd wederzijds uit te sluiten (Bőthe et al. 2018: 2). Classificatie kan ook met de tijd veranderen. Gokstoornis was oorspronkelijk geclassificeerd als een impulsstoornis in zowel de DSM-IV als de ICD-10, maar op basis van vooruitgang in empirisch inzicht is de gokstoornis opnieuw geclassificeerd als een 'aan middelen gerelateerde en verslavende stoornis' (DSM-5) en een 'stoornis als gevolg van verslavend gedrag' (ICD-11). Het is mogelijk dat deze nieuwe CSBD-diagnose een vergelijkbaar ontwikkelingsverloop volgt als Gambling Disorder.

Ongeacht hoe deze discussie in de loop van de tijd evolueert, biedt de huidige opname van CSBD in de ICD-11 een welkome en noodzakelijke erkenning dat er mensen zijn die behoefte hebben aan effectieve klinische interventie om hen te helpen beter te onderhandelen over hun seksuele gedrag en de gevolgen daarvan. Het zal ook het broodnodige toekomstige onderzoek naar problematisch seksueel gedrag vergemakkelijken.

“Het zou relevant zijn om te overwegen hoe de DSM en de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD) werken met betrekking tot definitie- en classificatieprocessen. Daarbij denken we dat het relevant is om ons te concentreren op gokstoornissen (ook bekend als pathologisch gokken) en hoe hiermee rekening werd gehouden in DSM-IV en DSM-5 (evenals in ICD-10 en de aanstaande ICD-11). In DSM-IV werd pathologisch gokken gecategoriseerd als een 'impulsbeheersingsstoornis die niet elders geclassificeerd' is. In DSM-5 werd het opnieuw geclassificeerd als een ‘aan middelen gerelateerde en verslavende stoornis’.…. “Een vergelijkbare benadering zou moeten worden toegepast op CSB, dat momenteel wordt overwogen voor opname als een stoornis in de impulsbeheersing in ICD-11 (Grant et al., 2014; Kraus et al., 2018)”. Deze citaten zijn overgenomen van Gola en Potenza 2018.

Behandeling

In het kielzog van de World Health Organization (WHO) die gokverslaving en CSBD classificeert als geestelijke gezondheidsproblemen, rapport in de Voogd krant verklaarde dat een ziekenhuis in Londen zich voorbereidt op de lancering van het allereerste door de National Health Service gefinancierde internetverslavingscentrum voor jongeren en volwassenen. Seks therapeuten elders hebben een toename gezien van jonge klanten die dwangmatig gebruik maken van dating-apps en online chatrooms, en lijden aan geestelijke gezondheidsproblemen als gevolg.

Volgens Mateusz Gola PhD, onderzoeker aan de Poolse Academie van Wetenschappen en aan de Universiteit van Californië in San Diego, heeft de nieuwe CSBD-diagnose ook andere voordelen. "Het bevat duidelijke diagnostische criteria. Bovendien zullen klinische psychologen en psychiaters in opleiding de stoornis nu bestuderen. Zonder de formele CSBD-diagnose waren veel clinici niet geïnformeerd over dwangmatige seksuele gedragsproblemen. Uiteindelijk zou deze diagnose ook meer patiënten toegang kunnen geven tot een verzekering-gedekte behandeling. "Gola voegde eraan toe dat de nieuwe diagnose" het probleem van de behandeling van CSBD niet effectief oplost, maar het zorgt voor meer consistente onderzoeken, die mogelijk leiden tot gestandaardiseerde, betrouwbare benaderingen. "

Verhoogde toegang voor patiënten

Shane W. Kraus, Ph.D. Universitair docent psychiatrie en directeur van de Behavioral Addictions Clinic aan het Edith Nourse Rogers Memorial Veterans Hospital, University of Massachusetts Medical School zei met betrekking tot de nieuwe diagnostische categorie: “Dit is een positieve eerste stap. De opname van CSBD in ICD-11 zou waarschijnlijk de toegang tot zorg voor patiënten (internationaal en binnen de VS) vergroten. Bovendien zou inclusie ook de onderzoeksfinanciering verhogen die in het verleden gericht was op diagnosticeerbare psychische stoornissen. Bovendien denk ik dat het het stigma voor de getroffen personen zou verminderen en meer voorlichting over dit onderwerp zou geven. "

Gezondheidsprofessionals opleiden

Een expliciet doel van de recente release van ICD-11 is om landen in staat te stellen gezondheidswerkers te trainen in de diagnoses van de handleiding. Onderzoekers hebben er ook op aangedrongen dat clinici en counselors worden opgeleid en dat ze dwangmatig seksueel gedrag beter begrijpen:

“Het is ook belangrijk dat zorgverleners (dwz clinici en counselors) bij wie mensen hulp kunnen zoeken, bekend zijn met CSB's. Tijdens onze onderzoeken met meer dan 3,000 proefpersonen die een behandeling voor CSB zochten, hebben we vaak gehoord dat personen die lijden aan CSB meerdere barrières tegenkomen tijdens het zoeken naar hulp of in contact met clinici (Dhuffar & Griffiths, 2016). Patiënten melden dat clinici het onderwerp kunnen vermijden, verklaren dat dergelijke problemen niet bestaan, of suggereren dat iemand een hoge seksuele drift heeft, en het zouden moeten accepteren in plaats van te behandelen (ondanks dat voor deze personen, kunnen de CSB's zich ego-dystisch voelen en leiden tot meerdere negatieve gevolgen). Wij zijn van mening dat goed gedefinieerde criteria voor CSB-stoornissen onderwijsinspanningen zullen bevorderen, waaronder de ontwikkeling van trainingsprogramma's voor het beoordelen en behandelen van personen met symptomen van CSB-stoornissen. We hopen dat dergelijke programma's een onderdeel zullen worden van de klinische training voor psychologen, psychiaters en andere aanbieders van diensten voor geestelijke gezondheidszorg, evenals andere zorgverleners, inclusief eerstelijnszorgverleners, zoals generalistische artsen. "(Kraus et al 2018)

The Reward Foundation

De Reward Foundation is een baanbrekende educatieve liefdadigheidsinstelling die de wetenschap van seks en liefde toegankelijk maakt voor een breed publiek. Onze focus ligt op de impact van internetpornografie op adolescenten en jongvolwassenen. We zijn geaccrediteerd door het Royal College of General Practitioners in Londen om eendaagse workshops voor professionals te geven over de impact van internetpornografie op de mentale en fysieke gezondheid. Dit ondersteunt de doelstellingen van de Wereldgezondheidsorganisatie, wiens persbericht hieronder de noodzaak van training onder professionals benadrukt. We geven ook les op scholen en zullen later dit jaar lesplannen en trainingen voor leraren verzorgen. We bieden adviesdiensten aan organisaties die bewustmakingsprogramma's voor pornoschade willen ontwikkelen.

Voor interviews of meer informatie inclusief volledige kopieën van de geciteerde bronnen, neem contact op met [e-mail beveiligd].

VOETNOOT

Volledige tekst van de ICD-11 Persbericht.

WHO geeft nieuwe Internationale Classificatie van Ziekten vrij (ICD 11) 18 Juni 2018 Nieuws Verslag Genève

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) publiceert vandaag haar nieuwe International Classification of Diseases (ICD-11).

De ICD vormt de basis voor het identificeren van gezondheidstrends en statistieken over de hele wereld en bevat ongeveer 55 unieke codes voor verwondingen, ziekten en doodsoorzaken. Het biedt een gemeenschappelijke taal waarmee gezondheidswerkers gezondheidsinformatie over de hele wereld kunnen delen.

"De ICD is een product waar de WHO echt trots op is", zegt dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, directeur-generaal van de WHO. "Het stelt ons in staat om zoveel te begrijpen over wat mensen ziek maakt en doodt, en om actie te ondernemen om lijden te voorkomen en levens te redden."

ICD-11, waar meer dan tien jaar aan gewerkt is, biedt aanzienlijke verbeteringen ten opzichte van eerdere versies. Voor het eerst is het volledig elektronisch en heeft het een veel gebruiksvriendelijker formaat. En er is een ongekende betrokkenheid van gezondheidswerkers die hebben deelgenomen aan samenwerkingsbijeenkomsten en voorstellen hebben ingediend. Het ICD-team op het hoofdkantoor van de WHO heeft meer dan 10 000 voorstellen voor herzieningen ontvangen.

ICD-11 zal in mei worden gepresenteerd op de World Health Assembly voor goedkeuring door de lidstaten en zal in werking treden op 2019 januari 1. Deze release is een voorafkijkvoorbeeld waarmee landen kunnen plannen hoe ze de nieuwe versie kunnen gebruiken, vertalingen kunnen voorbereiden en train gezondheidswerkers door het hele land.

De ICD wordt ook gebruikt door zorgverzekeraars wiens vergoedingen afhangen van ICD-codering; managers van nationale gezondheidsprogramma's; specialisten voor gegevensverzameling; en anderen die de voortgang van de wereldwijde gezondheidszorg volgen en de toewijzing van gezondheidsresources bepalen.

De nieuwe ICD-11 weerspiegelt ook de vooruitgang in de geneeskunde en de vooruitgang in wetenschappelijk inzicht. De codes met betrekking tot antimicrobiële resistentie zijn bijvoorbeeld meer in lijn met het Global Antimicrobial Resistance Surveillance System (GLASS). ICD-11 kan ook beter gegevens vastleggen met betrekking tot veiligheid in de gezondheidszorg, wat betekent dat onnodige gebeurtenissen die de gezondheid kunnen schaden, zoals onveilige werkstromen in ziekenhuizen, kunnen worden geïdentificeerd en verminderd.

De nieuwe ICD bevat ook nieuwe hoofdstukken, één over traditionele geneeskunde: hoewel miljoenen mensen traditionele geneeskunde wereldwijd gebruiken, is het nooit in dit systeem geclassificeerd. Een ander nieuw hoofdstuk over seksuele gezondheid brengt voorwaarden samen die eerder op andere manieren werden gecategoriseerd (bijvoorbeeld incongruentie van het geslacht werd vermeld onder voorwaarden voor geestelijke gezondheid) of anders beschreven. Gaming disorder is toegevoegd aan de sectie over verslavende aandoeningen.

"Een belangrijk uitgangspunt bij deze herziening was het vereenvoudigen van de codeerstructuur en elektronische tooling - dit zal zorgprofessionals toelaten om gemakkelijker en vollediger condities te registreren", zegt dr. Robert Jakob, teamleider, classificaties, terminologieën en normen, WHO.

Dr Lubna Alansari, WHO's Assistant Director General for Health Metrics and Measurement, zegt: "ICD is een hoeksteen van gezondheidsinformatie en ICD-11 zal een actueel beeld geven van de ziektepatronen."