Bijna alle kinderen hebben nu een smartphone en ook vanaf steeds jongere leeftijd. In 2012 was het percentage 16-19-jarigen met mobiele internetapparaten 60% - in 2016 was het gestegen tot meer dan 90%. Ze pesten hun verzorgers tot ze versleten zijn, ze storten zich in. Kinderen verfijnen de kunst van belangenbehartiging door te pleiten dat ze “achtergelaten” worden of voelen zich “een vreemde eend in de bijt” als ze niet kunnen pronken met een glimmende nieuwe smartphone. Het is begrijpelijk dat veel drukke ouders de lijn van de minste weerstand kiezen. Velen hopen natuurlijk ook dat scholen de nodige lessen zullen geven en dat de overheid op de een of andere manier eventuele problemen zal regelen. Deze hoop is misschien misplaatst.
Recent onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Computers in menselijk gedrag laat zien dat tieners symptomen ervaren die posttraumatische stress nabootsen als ze zelfs voor een korte tijd hun smartphone worden onthouden. Dit is een curieuze truc die door het brein wordt gespeeld om ons te dwingen een gedrag te herhalen dat we onbewust als waardevol hebben beschouwd voor onze overleving. Ja, het voelt alsof onze fysieke overleving daadwerkelijk wordt bedreigd. Natuurlijk is het niet waar, maar de urgentie om dat gedrag te herhalen wordt aangedreven door neurochemicaliën die ons motiveren om te handelen. De primaire is dopamine.
Het brein weet niet wat pornografie, sociale media of gaming is. Het reageert gewoon op niveaus van stimulatie die ons naar beloningen drijven die overleving lijken te bevorderen of gedrag remmen dat pijn zal veroorzaken. Veel plezierige activiteiten en stoffen kapen dat beloningssysteem in de hersenen. Dit is de reden waarom alcohol, gokken, videogames, junkfood, drugs en internetporno ons kunnen doen terugkomen voor meer.
Natuurlijk, als we ons blijven bezighouden met plezierig gedrag en substanties, passen de hersenen zich aan om die beloningen prioriteit te geven zonder andere gedragingen uit te sluiten die in werkelijkheid misschien belangrijker zijn voor welzijn en overleving op de lange termijn. We beginnen bijvoorbeeld te waarderen dat we porno-video's bekijken over ons huiswerk of de creatieve kunst van echte relaties leren.
Alleen door ons bewust te worden van subtiele fysieke driften, kunnen we beginnen te experimenteren met alternatieve strategieën om ons te helpen gedragingen te vermijden waar we later spijt van kunnen krijgen. Dieters kunnen bijvoorbeeld van tevoren beslissen om niet naast de buffettafel op een feestje te staan. Drinkers kunnen het gangpad met alcohol in de plaatselijke supermarkt vermijden. Zo ook kunnen degenen die proberen te voorkomen dat ze reageren op meldingen aan de telefoon of de sirene lokken van pornosites en chatrooms pauzeren om actie te ontwijken en zo nieuwe antwoorden en gewoonten creëren.
